Blog persoonlijke ontwikkeling 2

Van Weigering naar Groei: Hoe Mijn Inspiratiesessie Mijn Professionaliteit Veranderde

Inleiding

Iedere student kent momenten waarop hij of zij wordt uitgedaagd om buiten de comfortzone te stappen. Deze momenten zijn vaak spannend en kunnen zelfs wat angst oproepen, maar ze zijn essentieel voor persoonlijke groei. Voor mij was dat moment de inspiratiesessie die ik moest geven. Het idee om voor mijn klasgenoten te staan en een presentatie te geven over een onderwerp waar ik gepassioneerd over ben, leek in eerste instantie een zware opgave. Wat begon als iets wat ik totaal niet serieus nam, veranderde al snel in een waardevolle les in professionaliteit, zelfvertrouwen en groei.

In het begin was ik lacherig over de inspiratiesessies en beschouwde ik ze als een onnodige verplichting. Ik dacht dat het een kans was om te kletsen zonder echt iets nuttigs te leren. Hierdoor was ik niet gemotiveerd om me voor te bereiden en nam ik de opdrachten van mijn medestudenten niet serieus. Ik realiseerde me niet dat deze sessies bedoeld waren om niet alleen kennis te delen, maar ook om ons te helpen ontwikkelen als individuen en toekomstige professionals.

Naarmate het moment van mijn eigen presentatie dichterbij kwam, begon ik echter te beseffen dat deze uitdaging me iets kon leren over mezelf en mijn capaciteiten. Het dwong me om na te denken over wat ik echt wilde delen en hoe ik mijn boodschap het beste kon overbrengen. Ik ontdekte dat het delen van mijn passies, zoals films, niet alleen een kans was om mijn kennis te tonen, maar ook een kans om verbinding te maken met mijn klasgenoten.

In deze blog neem ik je mee in mijn ervaring met de inspiratiesessies, waarin ik terugblik op mijn aanvankelijke onprofessionele houding en de belangrijke inzichten die ik hieruit heb gehaald. Van het overwinnen van mijn angst om te presenteren tot het begrijpen van de waarde van verantwoordelijkheid en respect, deze ervaring heeft me gevormd en me geleerd dat elke uitdaging een kans biedt voor groei. Ik hoop dat mijn verhaal anderen inspireert om hun eigen uitdagingen aan te gaan en het beste uit hun ervaringen te halen.

Mijn Onprofessionele Houding: Weigering en Spot

Toen de docent de inspiratiesessies introduceerde, had ik er direct weinig zin in. Het idee om voor de klas te staan en iets persoonlijks te delen, voelde voor mij als een grote hindernis. Ik vond het maar onzin en was er openlijk negatief over. Tegen mijn vrienden Daan en Kick zei ik lachend dat ik die van mij toch niet ging doen. De gedachte aan presenteren, vooral over iets dat mij aansprak, maakte me ongemakkelijk en gaf me het gevoel dat ik me moest blootstellen op een manier die ik niet wilde.

Mijn houding was lacherig en afstandelijk. In plaats van de kans te omarmen om te leren en te groeien, maakte ik er grapjes over en toonde ik totaal geen betrokkenheid. Deze lacherigheid kwam voort uit mijn onzekerheid en mijn verlangen om de situatie te verdoezelen. Ik weigerde om de ernst van de opdracht in te zien en besteedde geen aandacht aan het nut ervan. Het was voor mij veel makkelijker om het af te schuiven als onbelangrijk en om te doen alsof ik er niet om gaf.

In de eerste weken keek ik met een ongeïnteresseerde blik naar de sessies van mijn medestudenten. Het was alsof ik een soort verdedigingsmechanisme had opgebouwd. Soms luisterde ik half en deed ik alsof ik het wel interessant vond, terwijl ik in werkelijkheid gewoon met mijn gedachten elders was. Andere keren maakte ik er grapjes over, wat niet alleen mijn eigen leerervaring beïnvloedde, maar ook de sfeer in de klas. Achteraf gezien was dit niet alleen respectloos tegenover mijn klasgenoten en de docent, maar ook een gemiste kans voor mezelf.

Ik besefte toen nog niet dat deze sessies bedoeld waren om niet alleen kennis te delen, maar ook om persoonlijke groei en zelfreflectie te stimuleren. Door mijn aanvankelijke houding ontkende ik niet alleen de waarde van de sessies, maar ook de potentie om iets waardevols uit deze ervaringen te halen. Het was pas later, toen ik in de schoenen van mijn medestudenten stond, dat ik de impact van deze sessies volledig begon te begrijpen. Het duurde even voordat ik me realiseerde dat iedereen zijn eigen verhaal had en dat er zoveel te leren viel van elkaars ervaringen. Mijn aanvankelijke weigering om de inspiratiesessies serieus te nemen heeft me uiteindelijk doen beseffen hoe belangrijk het is om open te staan voor nieuwe ervaringen en om respect te tonen voor de inzet van anderen.

Deze periode van onprofessionele houding heeft me geleerd dat ik niet alleen verantwoordelijk ben voor mijn eigen ontwikkeling, maar ook voor de dynamiek in de klas. Door met een negatieve instelling te komen, droeg ik bij aan een ongezonde leeromgeving, iets wat ik nu niet meer zou willen. Dit inzicht heeft me geholpen om mijn houding te veranderen en de waarde van samenwerking en wederzijds respect te omarmen.

Het Keerpunt: Mijn Eigen Inspiratiesessie

Toen de beurt aan mij kwam, voelde ik toch een zekere druk. Ik zat gelukkig in het midden van het jaar, waardoor ik kon leren van de eerdere sessies. Toch bleef de angst voor spreken voor de klas aanwezig. Uiteindelijk besloot ik om mijn sessie toch te doen en te kiezen voor een onderwerp dat dicht bij mij lag: films, een van mijn grootste hobby's.

Ik begon met een korte introductie over waarom films zoveel voor mij betekenen en waarom dit een passie van mij is. Vervolgens had ik een Kahoot-quiz voorbereid om mijn medestudenten op een interactieve manier te betrekken. Tot mijn verbazing merkte ik dat mensen daadwerkelijk geïnteresseerd waren en meededen. Dit gaf me een boost en veranderde mijn houding gedurende de presentatie.

Wat Ik Leerde Over Professionaliteit

Mijn ervaring met de inspiratiesessie heeft mij veel geleerd over professionaliteit en persoonlijke groei. Elk van de lessen die ik heb geleerd, is niet alleen van toepassing op deze specifieke situatie, maar zijn ook waardevol voor mijn toekomstige studie en carrière.

Een negatieve houding belemmert groei
In de beginfase van de inspiratiesessies had ik een zeer negatieve houding. Ik nam de sessies niet serieus en maakte er grappen over, wat me verhinderde om de waarde ervan in te zien. Mijn initiële spot en ongeïnteresseerde houding zorgden ervoor dat ik onnodig tegen iets opzag dat uiteindelijk zo waardevol bleek te zijn. Deze ervaring heeft me doen inzien dat een open en positieve houding essentieel is om te leren en te groeien. Het is gemakkelijk om te mopperen over taken of opdrachten, maar door met een open geest te benaderen, ontdek je vaak dat ze veel meer kunnen bieden dan je had verwacht. Deze les heeft me geholpen om meer bewust te zijn van mijn houding in toekomstige situaties en om actief te werken aan het cultiveren van een positieve mindset.

Presenteren is een leerproces
Presenteren is altijd iets geweest waar ik tegenop zag. De angst om voor een groep te staan en te spreken was overweldigend. Echter, toen ik eenmaal begon met mijn presentatie, merkte ik dat mijn zenuwen begonnen te verminderen en dat ik meer zelfvertrouwen kreeg naarmate ik verder ging. De interactie met mijn klasgenoten maakte het een stuk aangenamer, en ik ontdekte dat ik in staat was om mijn boodschap effectief over te brengen. Deze ervaring heeft me geleerd dat presenteren niet alleen draait om het delen van informatie, maar ook om het opbouwen van een connectie met je publiek. Het is een proces waarin je steeds beter wordt naarmate je het vaker doet. Het leerde me dat het belangrijk is om jezelf uit te dagen en nieuwe vaardigheden te ontwikkelen, zelfs als ze in het begin ongemakkelijk aanvoelen.

Professionaliteit betekent verantwoordelijkheid nemen
Een van de belangrijkste lessen die ik heb geleerd, is dat professionaliteit draait om verantwoordelijkheid nemen. Door mijn sessie te geven, bewees ik niet alleen aan mezelf, maar ook aan anderen dat ik verantwoordelijk kon zijn, zelfs als ik er eerst tegenop zag. Het gaf me een gevoel van voldoening om te weten dat ik deze uitdaging had aangegaan en dat ik in staat was om mijn angst te overwinnen. Dit heeft me doen beseffen dat het tonen van verantwoordelijkheid en inzet cruciaal is, niet alleen in schoolse contexten, maar ook in de professionele wereld. In toekomstige projecten en situaties zal ik deze les zeker toepassen en proberen de verantwoordelijkheid te nemen voor mijn eigen leerproces en dat van mijn teamgenoten.

Respect voor de inzet van anderen
Na mijn presentatie begon ik te reflecteren op mijn eerdere houding en hoe deze onterecht was tegenover mijn medestudenten. Ik realiseerde me dat mijn lacherige houding niet alleen disrespectvol was, maar ook oneerlijk tegenover de klasgenoten die zich wel serieus hadden voorbereid. Het gaf me een nieuw perspectief op de inspanningen die anderen leveren en hoe belangrijk het is om hun werk te waarderen. Deze les heeft me geleerd dat samenwerking en respect voor elkaar cruciaal zijn voor het creëren van een positieve en productieve leeromgeving. Door respect te tonen voor de inzet van anderen, versterk je de onderlinge band en creëer je een omgeving waarin iedereen kan bloeien. Zo heb ik zeer aandachtig geluisterd naar de inspiratie sessie van Laura die ging over het lopen van de marathon.  

Al deze lessen hebben niet alleen bijgedragen aan mijn ontwikkeling als student, maar ook als persoon. Ik ben nu meer gemotiveerd om mijn best te doen en anderen te ondersteunen in hun groei. Het is mijn doel om deze inzichten in de toekomst toe te passen, zowel in mijn studie als in mijn toekomstige carrière.

Conclusie: Van Onprofessioneel naar Zelfverzekerd

Wat begon als een simpele opdracht die ik niet serieus nam, veranderde in een waardevolle leerervaring. Aanvankelijk was mijn houding respectloos en getuigde het van een gebrek aan professionaliteit. Ik had geen waardering voor de opdracht en de waarde ervan, en dat weerhield me ervan om er echt iets van te maken.

Toch kwam er een keerpunt toen het mijn beurt was om te presenteren. De druk om een goede prestatie neer te zetten, gecombineerd met mijn keuze voor een onderwerp dat me na aan het hart lag, zorgde ervoor dat ik mezelf moest herpakken. Door de opdracht tóch uit te voeren, ontdekte ik dat groei vaak begint op de plekken waar je het meest terughoudend bent. Het was een eyeopener om te ervaren dat de dingen waar je het meest tegenop ziet, vaak de grootste kansen bieden voor ontwikkeling.

Ik leerde dat verantwoordelijkheid nemen en je ergens voor inzetten cruciaal zijn, niet alleen in een schoolomgeving, maar ook in het professionele leven. Deze ervaring heeft me doen inzien dat het tonen van inzet en betrokkenheid niet alleen mijn eigen ontwikkeling ten goede kwam, maar ook de dynamiek binnen het team beïnvloedde. Door serieus aan de slag te gaan met mijn presentatie, gaf ik een voorbeeld aan mijn medestudenten en droeg ik bij aan een positieve sfeer in de klas.

Uiteindelijk gaf de inspiratiesessie mij niet alleen meer zelfvertrouwen, maar ook een breder perspectief op de waarde van samenwerking en professionaliteit. Ik realiseerde me dat iedere uitdaging een kans biedt om sterker en vaardiger te worden. Het is een les die ik meeneem in mijn verdere studie en carrière. De inzichten die ik heb opgedaan, zullen me helpen om met een open geest en een positieve houding toekomstige uitdagingen aan te gaan. Ik ben dankbaar voor deze ervaring, want het heeft me gevormd tot een meer zelfverzekerde en verantwoordelijke student.

Call to Action

Iedereen heeft wel eens een opdracht of situatie gehad waar hij of zij totaal geen zin in had. In eerste instantie lijkt het misschien zinloos of onnodig, maar uiteindelijk blijkt het vaak een leerzame ervaring te zijn. Veel studenten ervaren weerstand bij presentaties, moeilijke opdrachten of andere uitdagingen die hen uit hun comfortzone duwen.

Toch zit juist in die momenten de grootste kans om te groeien. Door deze uitdagingen aan te gaan, ontwikkel je nieuwe vaardigheden en vergroot je je zelfvertrouwen. Het is in deze situaties dat je ontdekt waar je sterk in bent en welke mogelijkheden er voor jou liggen. Het kan je helpen om te beseffen dat je veel meer kunt bereiken dan je in eerste instantie dacht.

Bij het aangaan van zulke uitdagingen leer je niet alleen over de inhoud van de opdracht, maar ook over jezelf. Het kan je inzicht geven in je eigen sterke en zwakke punten, en je laten zien hoe belangrijk het is om jezelf te pushen. Het is waardevol om te reflecteren op deze momenten van groei, omdat ze bijdragen aan je ontwikkeling, zowel persoonlijk als professioneel.

Als je terugkijkt op zo'n ervaring, realiseer je je dat elke uitdaging een kans biedt om te leren en te groeien. Dus wanneer je de volgende keer voor een vergelijkbare situatie staat, weet dan dat het normaal is om je zo te voelen en dat je in staat bent om te slagen.

Bewijsmateriaal je kan doorklikken:

het is het bewijs dat ik mijn inspiratie sessie toch gedaan heb omdat je ziet dat hij 1 keer gespeeld is. En de andere ontwikkelingen zijn niet vast te leggen die zijn van binnen uit.